Xijiang, Rongjiang enz.

Na een vlucht met China air van Chengdu naar Guiyang worden we
opgewacht door onze gids (John) en onze chauffeur (Lian). Zij brengen
ons naar het houten dorp Xijiang. Dit is het grootste houtendorp van
de wereld, in dit dorp woont de Miao minderheid. We komen aan in de
avond en eten in ons hotel, de volgende ochtend maken we een wandeling
door het dorp. Bij de poort moeten we allebei een kom met rijstwijn
opdrinken als welkomsgebaar. Na de wandeling door het dorp vervolgen
we onze weg langs de rijstvelden. Op dit moment zijn ze bezig met het
oogsten van de rijst, dit gebeurt meestal met de hand. Het uitzicht is
prachtig en het is zeer indrukwekkend om de mensen bezig te zien met
het oogsten van de rijst. In de middag bekijken we een show van de
lokale bevolking, waarbij Ramon weer een kom met rijstwijn moet
opdrinken van een van de showdames. In de avond gaan we terug naar het
hotel waar we aan de eigenaar vragen of hij ons mahjong wil leren
spelen, na een korte uitleg spelen we meerdere uren tegen de lokale
bevolking waarbij we meerdere keren weten te winnen. De volgende dag
gaan we richting Rongjiang. In dit dorp komen we onderweg langs
meerdere dorpen waar we een korte wandeling door maken. In een van
deze dorpen hebben geluncht in een restaurant (garagebox), waarbij een
opa ons aldoor een kom met rijstwijn voorschotelde (de rijstwijn kwam
uit een jerrycan die nog behoorlijkvol zat) zelfs na allebei twee keer
een kom leeggedronken te hebben moesten we meer blijven drinken. Hij
wilde het bijna eigenhandig naar binnen duwen, gelukkig hebben we het
bij een aantal kunnen houden. In Rongjiang zelf is niet veel te doen
gelukkig blijven we er maar 1 nacht. Na het ontbijt in ons hotel gaan
we richting Zhaoxing. In dit dorp woont de Dong minderheid, het
grootste dorp van deze minderheid waarvan er in totaal 3 miljoen
mensen zijn. In dit dorp hebben we een basisschool bekeken en indruk
gemaakt als reus. Daarnaast hebben we meerdere drumtorens bekeken en
door wat dorpen in de buurt gelopen. Vandaag zijn we richting Sanjiang
gereden met drie tussenstops onderweg, 1 keer voor een uitzicht boven
op een berg en 2 andere keren voor het bekeken van een wind en
regenburg. In Sanjiang zelf staat de grootste wind en regenburg. In de
middag een optreden bezocht van dongbevolking waarbij we in het begin
lastig werden gevallen door de omabrigade die onze souvenirs wilde
verkopen. Na het optreden waarbij ramon nog een actieve rol moest
spelen zijn we wezen eten bij een restaurant in de buurt waar we 2
nederlanders tegenkwamen. Denk je eindelijk van die mensen af te zijn
blijf je ze tegen komen. Morgen een wandeling maken in de omgeving en
zien hoe druk het wordt tijdens de Nationale feestdag van China wat in
totaal niet 1 dag duurt maar een week dus dat wordt een drukke week
met veel chinezen toeristen. We zijn benieuwd wat voor gekte er los
komt. We zijn te weten gekomen dat shoppen in Hong Kong helemaal te
gek is. Nog even onze shoppingsdrang in bedwang. Tot het volgende
bericht.

Chengdu en de Berg (Emeishan)

Vroeg opgestaan om naar het Pandacentrum te gaan in Chengdu.
aangekomen in de lobby is er geen chauffeur aanwezig, na 1 telefoontje
blijkt onze chauf te zijn gestolen door twee andere Nederlanders (hoe
is het mogelijk). Gelukkig werd er een nieuwe chauf voor ons geregeld
en gingen we richting de panda's. Bij de panda's blijkt de chauffeur
ook nog als gids te functioneren, die alle shortcuts blijkt te weten
en zo zijn wij in no-time bij de baby-panda's. Het zijn er wel een
stuk of 8 en allemaal ongeveer een maand en alle chinezen dames (en
Joost) smelten weg bij het zien van de baby's. Na nog verder
rondgelopen te hebben waarbij we een groep tienerpanda's en de meest
luie panda van het centrum te hebben gezien vervolgen we onze weg
richting Leshan met onze oorspronkelijke chauffeur om de grootste
zittende boeddha te wereld te zien (71 meter). Het beeld is zeer
indrukkenwekkend het oor is al bijna even groot als de gemiddelde
chinees. Naar beneden lopen om de boeddha te zien vanaf te grond was
ons te lang wachten aangezien er meer chinezen hiervoor in de rij
stonden dan een wachtrij bij de elfteling. Ondertussen twee mensen
ontmoet die we al eerder waren tegenkomen in Xiahe en in Langmusi dus
daar hebben we de rest van het park mee rondgelopen en toen naar de
voet van de Emeishan gegaan. Na een goede nachtrust en wat pool te
hebben gespeeld in ons hotel, ja die luxe hebben wij, zijn we met de
bus omhoog gegaan en met de kabelbaan naar de top. Het stuk tussen de
bus en kabelbaan moeten we lopen en komen we een aantal apen tegen.
Aangezien Ramon een plastic tas met voedsel mee had kwam er een aap op
hem af en voor Ramon het door had was de tas kapot gescheurd. Ramon
probeerde zich heldhaftig op te stellen met zijn bamboe stok. De aap
was er niet echt van onder de indruk en liet zijn tanden zien.
Ondertussen had Joost het voedsel in zijn rugtas gestopt en kon Ramon
zijn hielen lichten. Hij kreeg nog wel een reprimande van de lokale
observator dat hij zijn voedsel af had moeten geven. Na een korte
wandeling van een half uur konden we met de kabelbaan naar de top. Op
de top hebben we een grote goudkleurige boeddha (op de Golden Summit)
bezocht. Het zicht was niet perfect, maar de vlagen mist die voorbij
kwamen zorgde voor een mysterieuze sfeer. De klim op 3000 meter hoogte
was aardig te voelen en daardoor zijn we richting ons hotel gegaan
boven op de berg.

De volgende dag stond in het teken van de helse afdaling. 2000 meter
afdalen met traptreden over een afstand van meer dan 30 kilometer. Het
was prachtig om door oerwoud te lopen en af te dalen. De wandelstok
van Joost viel na 10 minuten uit elkaar. Halverwege werden we in een
tempel opgewacht door 25 apen. Ze blokkeerde onze weg en inplaats van
onze stokken als samurai-zwaarden te gebruiken hebben we gekozen voor
een detour (ze waren ook wel met veel). Na 10 uur afdaling zijn we bij
een klooster aagekomen waar een overnachting geplannt stond. De kamer
was een kamer met 2 bedden (geen tv, geen wc, geen airco). Het was
heel bijzonder om zo het klooster mee te maken. De 10 uur afdaling was
redelijk vermoeiend. Ideaal om een keertje vroeg naar bed te gaan,
want de volgende dag staat nog meer afdalen op het programma. Na een
stukje van de afdaling hebben we de busgepakt en zijn we terug naar de
pickup plaats gegaan. Vanmiddag verwachten we weer terug te zijn in
ons hotel in Chengdu. De foto's van het avontuur zullen binnen enkele
dagen worden upgeload.

Groetjes Ramon en Joost

Weg uit het koude Xiahe

Na 3 dagen het koud te hebben gehad in Xiahe zijn we met onze prive
auto met 2 chaufs hebben we de mooiste uitzichten tot nu toe gehad
(nog mooier dan voor Xiahe). We reden door een berglandschap waar bij
elke bocht weer verschillende soorten berglandschappen opdoemde.
Enkele van de berglandschappen waren licht besneeuwd en andere waren
bevolkt met yakken. Na 3 uur gereden te hebben van Xiahe zijn we
aangekomen in Langmusi. Dit was het eerste hotel dat niet helemaal
schoon was. Langmusi is een dorp waar je binnen 10 minuten doorheen
gelopen bent. Wel heeft het een zeer mooi klooster (mooier dan die van
Xiahe). Langmusi kent als alle andere Chineze dorpen de gewoonte om
voor avondeten je iets anders voor te schotelen dan je besteld hebt
(volgens ons gewoon wat ze in de keuken hebben liggen). Gelukkig was
het verblijf in Langmusi maar 1 dag, want het bier was niet te zuipen
en de vrouwen waren niet te pruimen.

Het landschap van de autorit naar Jiuzhaigou was minder mooi dan die
opweg naar Langmusi, want grasvlakte hebben we ook in Nederland en na
3 uur begint het enigszins te vervelen. Halverwege was het lunchtijd
en de chaufs dachten dat we kip wilden hebben dus kregen we in stukken
gehakte kip (wel gekookt, maar wel met botten en alles). Deze rit
duurde ongeveer 5 uur en we zaten in een prachtig hotel. Helaas was de
kamer niet optimaal, want de TV en douche werkte niet en de kraan zat
nogal los. Het dorpje stelde niets voor en we hebben voor de eerste
keer Hotpot gegeten (het viel een beetje tegen). De eigenaar vond ons
wel aardig en met aardig wat (gratis) biertjes achter de kiezen vroeg
naar bed om dan richting het Jiuzhaigou park te gaan. Wij waren niet
de enige want 1 miljoen andere chinezen dachten hetzelfde. De
gemiddelde lengte van een chinees is anderehalve turf hoog en daardoor
werd het prachtige uitzicht niet gestremt. Het dorpje Jiuzhaigou had
wel lekker bier, maar voor de rest was er weinig te beleven.

De prive chaufs waren er nog steeds en het plan was dat zij ons naar
Chengdu zouden brengen. Helaas verliep de uitvoering van het plan niet
vlekkeloos. De chaufs waren zelf nog nooit zover van huis geweest en
voelde zich meer toerist dan ons. Dit zorgde ervoor dat ze langzaam
reden en meer het uitzicht bekeken dan op de weg lette. De lokale
politie vond dit ook niet zo fijn en slingerde een chauf op de bon.
Het rijgedrag veranderde niet veel tot we na 5 uur rijden in een file
kwamen (de reis zou 6-7u duren). De chauf zette een tandje bij en reed
90% van de file op de verkeerde weghelft voorbij. Daarna riskeerde hij
hier en daar wat met een inhaalactie, maar we schoten tenminste wel op
tot we in Chengdu kwamen. De chaufs hadden geen idee hoe Chengdu
werkte en om toch richting het hotel te geraken zijn we over een
busbaan gereden, tegen het éénrichtingsverkeer in, rechtsafslaan waar
dat verboden is (4x) en een u-bocht maken waar dat verboden is (in
china zijn er stoplichting voor u-bochten). De u-bocht was voor de
lokale politie de druppel en dat zorgde voor een tweede bon.
Uiteindelijk na een rit van 11 uur hebben we het hotel bereikt.
Gelukkig mogen we de volgende dag panda-baby's bekijken.

Groetjes Joost en Ramon

Avonturen in Xiahe

Beste volgers,

We zijn nog steeds onderweg en zitten nu in Xiahe (3000 meter hoogte).
Het is hier best koud (9-12 graden) en we zitten in een klein stadje.
Wel heeft het stadje het grootste klooster (tibetachtige) buiten
Lhasa. Het hotel ziet er redelijk uit, maar het eerste hotel dat niet
helemaal een schone badkamer heeft. Na aankomst van de trein in
Lanzhou zijn we met de auto richting Xiahe gereden. We hadden geen
idee hoe Xiahe eruit ziet en welke omvang het stadje had. De weg
ernaar toe was ongelovelijk. De uitzichten waren geweldig en elke 10
minuten dook er weer een nieuwe schitterende berg op. Xiahe is voor
ons een ruststop van drie dagen. Het stadje zelf had niet zoveel te
bieden. De eerste dag een beetje rondgelopen door de stad en wat
gepooled. De tweede dag hebben we het klooster bezocht. De boedist die
onze gids was spoorde voor geen meter en liet ons het indrukwekkende
klooster zien. Ramon had het helemaal naar zijn zin, omdat hij elke
keer door de monnik geduwd en geslagen werd als we naar de volgende
plek gingen. De derde dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we weer in
een heel avontuur beland. We zouden alleen rechtdoor moeten fietsen om
bij de grasvlakte te komen. Uiteraard gehoorzamen wij en komen we
binnen 20 minuten op een offroad pad. Daar komen wij 2 jochies tegen
die zodanig aan de fiets gaan hangen dat we enige vertraging opgelopen
hebben. Nog tien minuten later konden we echt niet verder, want na het
grasland blokeerde een rivier van 5 meter breed onze weg. Gedwongen
omgekeerd kwamen de 2 jochies weer tegen en die klommen zonder enig
commetaar achterop de fiets. We besloten ze een lift van 3km te geven,
blijkt dat precies richting hun huis te zijn. Inmiddels had regen het
moraal om nog veel verder te fietsen gebroken, dus zijn we kop over
kop in recordtijd terug naar hotel gereden. Morgen stappen we weer in
onze 'prive auto' en verlaten we deze niet veel biedende stad voor een
andere stad. We gaan wel richting dorpen dus de kans dat we daar ook
internet hebben is iets kleiner, maar blijf ons volgen we zijn op de
gekste plaatsen internet tegen gekomen.

Groetjes Ramon en Joost

Xi'an avonturen

Beste volgers,

 

Dit is onze laatste dag in xi'an een mooi moment om weer een berichtje achter te laten. Xi'an is een grote stad in China en is bekend van het terracotta leger (ook al kennen de lokale mensen het niet). Wij hebben uiteraard het terracotta leger (8ste wereldwonder?)bezocht en dat zag er groots en indrukwekkend uit. De dag voor het terracotta leger zijn we aangekomen met een chineze trein. We zaten in een coupe voor 6 personen dat 2 bij 2 meter was. Er zat geen deur in de coupe dus kon je alle 54 overige chineze duidelijk horen. Veel nachtrust viel er dus niet te behalen. Na aankomst zijn we direct naar het hotel gegaan waar we even een rustmomentje gepakt hebben. Daarna zijn we opzoek gegaan naar een tafeltennistafel. Dat bleek nog niet zo makkelijk te vinden, maar na enig zoekwerk kwamen we in een vervallen gebouwtje terecht. Daar wou in eerste instantie niemand tegen Joost spelen, waarschijnlijk om gezichtsverlies te voorkomen. Toen de clubkampioen eenmaal gearriveerd was had Joost iemand om tegen te spelen. Deze penhouder veegde Joost van tafel. Joost had wel kans tegen de trainingsmaat van de kampioen. Na sportief bezig geweest te zijn hebben we heerlijk gegeten in het hotel met biertjes vleesies en andere lekkere dingen (voor nog geen 12 euro). Het eten was verteerd en het was tijd voor een potje pool. Dit hebben we gedaan in de Ding Junhui Snooker Club (ja de enige echte). Het is de mooiste pooltafel die we ooit gezien hebben. Het laken was strak en de ballen glimde. Dit bracht het beste spel bij ons boven en dat konden de lokale spelers waarderen.

 

Na goede nachtrust in een stilliggend bed zijn we uitgechecked en opweg naar een park gegaan. In dit park zat een heel pretpark met achtbaan, reuzenrad en 'topspin'. In dit park stonden ook wat tafeltennistafels (stuk of 10) en het duurde niet lang voordat we mee mochten doen. Joost liet zien dat hij wel kon tafeltennissen en versloeg de lokale spelers (ondanks 3x gewisseld te zijn van batje tegen stuk of 4 tegenstanders). Het park was zeer groot en afwisselend en daar krijg je natuurlijk honger van. Eten is in China geen probleem dus hebben we weer lekker zitten bunkeren. Zometeen stappen we weer in een Chinese trein (zal wel weer met 60 in 1 treinstel zijn) en komen we morgen aan in Xiahe. We hebben waarschijnlijk een mogelijkheid gevonden om foto's up te loaden, maar dat laat nog even op zich wachten. Het volgende bericht zal uit Xiahe komen.

 

Groetjes Ramon en Joost

Oud China (vertouristisch)

Het tweede bericht van vandaag gaat over onze reis richting pingyao en pingyao zelf. We zijn vanuit Beijing vertrokken met een sneltrein (vergelijkbaar met een ICE, topsnelheid 191 km/u) richting taiyuan. Aangekomen op het station in taiyuan stond er een man met een bordje NEEFJES te zwaaien. Wij stapte uiteraard bij deze aardige man in en beleefde een heel avontuur. De verkeerregels hier zijn anders dan in Nederland. Het is gebruikelijk om je al slalommend door het verkeer te verplaatsen. De beste positie op de weg is op twee rijbanen te gelijk (dan hou je meer mogelijkheden open). Het grote licht wordt gebruikt om iemand van de weg af te peperen als diegene niet snel genoeg aan de kant gaat. Mocht diegene nog niet aan de kant gaan dan kun je altijd je toeter nog inzetten. De rechterbaan is voor pussy's en wordt alleen gebruikt om in te halen. Ambulances met zwaailichten die niet doorrijden zijn leven niet zeker en krijgen als compliment een aantal lichtsignalen te verduren. Ook al zag de chauf eruit alsof hij al 24 uur aan het autorijden was zijn we veilig aangekomen. Pingyao is een zeer rustige stad met een traditionele uitstraling. Na een nachtrust hebben wij de heer 'Peter Lui' ontmoet (de chinese opa dekker). Hij nam ons op sleeptouw door de achterstraatje en maakte zijn dagelijke praatjes met de lokale bevolking. Zo zijn wij bij een doktor geweest, terwijl hij een client had. Onze zakken werden volgestopt door de lokale kerkleidster (zag eruit als 100) met een soort van kleine appels. Ook hebben we nog een alcoholische versnapering weg moeten werken bij een lokale hotel eigenaar (45%, brandde best wel). s'avonds hebben we nog gezellig aangezeten met de dames van het hostel en deze avond gaan we met de nachttrein richting Xian. Vanuit Xian zullen we proberen de foto's op de website te zetten. Blijf ons volgen. 

Beijing was fantastisch

Beste volgers,

 

Het is door omstandigheden (geblokte website) zeer lang geleden dat wij iets van ons hebben laten horen. Niet getreurd vandaag maken wij dat goed met twee berichten. In de treinreis werden we weer vergezeld door Karsten en Marianne. In die trein hebben we Jamilla en Andrea ontmoet. Het was weer een gezellige boel. Bij aankomst stond er alweer iemand op ons te wachten die ons richting de 'Spring Garden' bracht. Een hotel in chinese traditionele stijl. Nog even eten en dan naar bed. Het eten was bijzonder lekker, behalve een soort groene boon. Het duurde ongeveer 20 minuten voordat onze bek niet meer in brand stond. Na een goede nachtrust hebben we de tempel of heaven bezocht, tiananmen square, verboden stad, diverse parken. In de rest van ons verblijf in Beijing hebben we het zomer paleis bezocht, olympisch gedeelte, acrobate show bekeken en hebben we de muur beklommen. Wat was nou het stomme toeval dat wij bij de muur Jamilla en Andrea van de trein weer tegen zijn gekomen. Dat maakte het weer een heel gezellige dag. De foto's van het avontuur laten nog even op zich wachten, maar wij zijn ervan overtuigd dat we ze binnenkort op de website kunnen plaatsen.

Aangekomen in Ulaan Bator

Het is weer enige tijd geleden dat wij van ons hebben laten horen. Inmiddels heb we met een tweede treinreis Rusland niet geheel vlekkeloos achter ons gelaten en zijn we nu in Mongolia beland. De tweede treinreis gebeurde grotedeels met een zeer kleine trein (2 treinstellen) en zat vol met touristen. Daar zijn we samen met de duitsers Marian en Karsten in een coupe gestopt. Een heel gezellige boel allemaal.



Mongolia heeft ongelovelijk mooie uitzichten. Na aankomst zijn we direct naar het hotel gebracht waarna we een rustig dagje hebben doorgemaakt (potje gesnookerd en eten gehad met bijna alleen botten en pezen). De dag daarna zijn we naar het nationaal park gegaan waar we in een gertent hebben geslapen. Onderweg zijn we een man met adelaren tegen gekomen. Ramon heeft zelfs een adelaar op zijn arm en schouder gehad (yes it's totally safe). Daarna zijn we ook nog bij een rots gestopt die op een schilpad lijkt. Tijdens ons verblijf bij de gertenten waren er eerst nog wat leerlingen van een internationale school. Die vertrokken in de middag en toen was het hele gertentenpark weer voor ons alleen. Het eten was bijzonder goed en de wandeltocht zorgde voor een onvergetelijk uitzicht. Slapen in een gertent is zeer bijzonder mede door het gebruik van een houtkagel in een tent. Morgen stappen we weer op de trein en voor we het weten zitten we weer in China.
 

Schitterend uitzicht

 

Ramon met een adelaar op zijn arm (en mooi weer)

 .